LaMont Hammond zijn zoontje van 8 jaar hadden niet genoeg geld voor een hotelkamer, de trotse vader bracht zijn zoon daarom naar ‘Waffle House’ om daar zijn volgende stap te bedenken.

Daar ontmoette hij Amen Webster, een beveiliger bij ‘Waffle House’, een restaurantketen in de Verenigde Staten. Webster was aan het werk toen hij opeens Hammond in het restaurant zag huilen.

Een bekend verhaal

Het Webster meteen op dat het jongetje aan het rillen was en dat de vader zwaar depressief was. Hij zat er zo wanhopig en verdrietig bij. Hammond had geen huis meer, hij was kort terug dakloos geworden, en wist niet waar hij heen moest. Hij wilde niet dat zijn zoon op straat moest slapen. Voor Amen was dit een bekend verhaal, omdat hij jaren terug ook dakloos is geweest. Hij stapte op hun tafel af en vroeg wat aan de hand was.

Een nieuw huis

Hammond vertelde huilend wat er aan de hand was. Hij maakte zich vooral zorgen over zijn zoon en hoe hij die verder kon verzorgen. Webster greep na het gesprek meteen in. Bij zijn leidinggevende vroeg hij om een pauze. Vervolgens nam hij Hammond en zijn zoon mee naar huis. In zijn tweekamerappartement had hij net genoeg ruimte om de 2 onderdak te bieden. Ze mochten blijven totdat ze wat voor zichzelf konden regelen.